
پرونده پرابهام قتل داریوش مهرجویی، کارگردان سرشناس ایرانی و همسرش؛ وحیده محمدیفر با رسیدگی قضایی به پایان رسیده و محکوم به قصاص، توسط اولیای دم بخشیده شده است. شامگاه ۲۲ مهر ماه ۱۴۰۲، مهرجویی و همسرش در ویلای شخصی خود در زیبادشت کرج به قتل میرسند. دو، سه روز بعد از این جنایت، پلیس بیش از ۱۰ مظنون را دستگیر و یک هفته بعد چهار نفر از اتباع (کریم، میرویس، اسکندر و داوود) را عاملان این جنایت معرفی و انگیزه آنها را سرقت اعلام میکند، اما بررسی پرونده قتل مهرجویی و همسرش نشان میدهد که انگیزه متهمان برای قتل کافی نبوده و پرونده ابهامات زیادی داشته که هرگز برای اولیای دم و وکلای آنها مشخص نشده است. کریم؛ متهم ردیف اول نیز که به قصاص محکوم شده بود بارها در جلسات دادگاه منکر حضورش در صحنه جرم میشد. با این حال و با گذشت حدود دو سال، رسیدگی قضایی به پرونده پایان یافته و اولیای دم خواستار مجازات جایگزین برای محکوم به قصاص شدهاند. وکیل مادر وحیده محمدیفر به اعتماد آنلاین میگوید: «گذشت از قصاص به معنای چشمپوشی از مجازات نیست؛ خواهان اجرای اشد مجازات جایگزین هستیم. آنچه به عنوان تاریکترین و پرابهامترین بخش این پرونده باقی مانده، غفلت از پیجویی ریشهها؛ انگیزهها و علتهای ناپایدار ارتکاب جرم است؛ امری که اگر در مسیر تحقیقات بهطور دقیقتر پی گرفته میشد، شاید مسیر عدالت به افقی روشنتر میانجامید. مجازات مباشر، بیشناخت مسبب، نه تنها ناقص، بلکه گاه گمراهکننده است. همچنین انگیزههای منتسب شده به محکومان بههیچوجه تناسبی با شدت و عمق این جنایت هولناک ندارد. این عدم تناسب، هر ذهن جستوجوگری را به این سمت سوق میدهد که آیا در پس این جنایت ارادههایی فراتر از عاملان مستقیم وجود داشته است؟.»
«نوبان فشندی»، وکیل مادر وحیده محمدیفر با تایید این نکته که تمامی اولیای دم با تصمیم مشترک و آگاهانه از حق قصاص صرفنظر کردهاند میگوید: «در پی صدور رای قطعی دیوان عالی کشور در تایید حکم صادره از دادگاه کیفری یک استان البرز، مبنی بر قصاص نفس یکی از متهمان و محکومیت دیگر متهمان به مجازات حبس در پرونده قتل مرحومان داریوش مهرجویی و همسرش وحیده محمدیفر، اولیای دم با اعلام گذشت از حق قصاص، خواهان اجرای کامل مجازاتهای جایگزین با توجه به جنبه عمومی جرم شدهاند. گذشت از قصاص به معنای نادیده گرفتن جرم و جنبههای کیفری آن نیست. اولیای دم مصرانه خواهان اجرای مجازاتهای حبس مقرر برای سایر جرایم ارتکابی در این پرونده و همچنین اعمال مجازات جایگزین برای محکومی هستند که مشمول حکم قصاص بوده است.» او ضمن تاکید بر مخالفت اصولی اولیای دم با مجازاتهای سالب حیات میگوید: «حق قصاص، حقی خصوصی است که قانونگذار آن را در اختیار اولیای دم قرار داده است. با این حال، گذشت از این حق به معنای چشمپوشی از مسوولیت کیفری محکومان نیست.» مغفولترین بخش پرونده این وکیل دادگستری در مورد تصمیمگیری دادگاه مبنی بر گذشت اولیای دم از قصاص میگوید: «در حال حاضر پرونده در مرحله اجرای احکام کیفری شهرستان فردیس قرار دارد و تصمیمگیری در خصوص جنبه عمومی جرم، نحوه اعمال مجازات جایگزین قصاص و تعیین نوع و میزان حبس بر عهده دادگاه اجرای احکام است. اولیای دم، خواهان اعمال اشد مجازات قانونی در چارچوب اختیارات دادگاه هستند.» او میگوید: «حقیقت آن است که در مقام دفاع از حقوق اولیای دم مرحومه محمدیفر، هم اینجانب و هم سایر همکاران، تمامی ایرادات قانونی اعم از شکلی و ماهوی را مکررا و طی مراحل مختلف دادرسی مطرح کردهایم. با این حال باید به نکتهای تاکید شود که به گمان اینجانب، مهمترین و در عین حال مغفولترین بخش این پرونده محسوب میشود و آن فقدان پاسخی روشن و قانعکننده در مورد انگیزه ارتکاب جرم است؛ یعنی انگیزه شخصی کافی و قانعکنندهای برای ارتکاب چنین جنایتی آن هم با این درجه از سبعیت و بیرحمی در پرونده برای ما محرز نشد.» نوبان فشندی، وکیل مادر وحیده محمدیفر همچنین در پاسخ به اینکه علت اصلی تصمیم اولیای دم مبنی بر گذشت از قصاص چه بوده، میگوید: «بررسی دقیق اوراق و مستندات پرونده و بازخوانی اقاریر، دفاعیات و شواهد گواه آن است که انگیزههای منتسب شده به محکومان به هیچوجه تناسبی با شدت و عمق این جنایت هولناک ندارد. متاسفانه، روند دادرسی به نحوی طی شد که این شبهه بزرگ، از کانون توجه خارج ماند و این در نظر خانواده داغدار، بزرگترین خلأ پرونده محسوب میشود.»



