تغییر در راهبرد آمریکا

علیرضا قزیلی

 ایالات متحده درنیمکره غربی با تناقض حادی روبرو است، درعین حال که خود بازیگر ضامن امنیت است، اما بیشتر تحت تأثیر بی ثباتی کشورهای حاشیه ای خود قرار دارد. خشونت در آمریکای مرکزی و جنوبی، فعالیت کارتل ها در مکزیک و فساد در مراکز بانکی کارائیب مستقیما در ایالات متحده به شکل مصرف بیش از حد مواد مخدر، جریان غیرقانونی سلاح های گرم، جرایم مالی با قابلیت سایبری و توانمند سازی سازمان‌های جنایی فراملیتی بازتاب می یابد. در مقابل، تنش در دریای چین جنوبی یا اروپای شرقی اگرچه ممکن است موازنه جهانی را تحت تاثیر قرار دهد اما اثر فوری در زندگی روزمره مردم آمریکا ندارد. این دریافت از تهدید، یک نتیجه گیری ساده در پی دارد ناامنی‌هایی که نزدیک تر هستند بیشتر اهمیت دارند و راهبردی که از دل این استدلال بیرون می آید این است شروع از خانه و نیمکره عملی ترین و پایدارترین پایه برای امنیت ایالات متحده است. راهبرد دفاع ملی ۲۰۲۵ در واقع با رویکرد ترامپ مبنی بر اول آمریکا و عظمت را دوباره به آمریکا بازگردانیم نیز هماهنگی کامل دارد.
راهبرد جدید به معنای آن نیست که ایالات متحده قصد دارد نقش و جایگاه خود به عنوان بازیگر جهانی را رها کند. واشنگتن همچنان به بازیگری در سطح جهانی ادامه خواهد داد اما با شرایط مختلف. تغییر در راهبرد دفاع ملی واقع گرایی را به روابط امنیتی تزریق می‌کند. برای دهه‌ها این تحلیل حاکم بود که واشنگتن برای حفظ اعتبار خود به عنوان ضامن امنیت جهانی وارد عمل می‌شود و در حوزه‌های دوردست نیز تعهدات امنیتی برعهده می‌گیرد و اجرا می‌کند. اکنون با راهبرد شروع ازخانه و نیمکره ایالات متحده خطوط قرمز خود را با دقت بیشتری تعریف می‌کند و ملاک تصمیم گیری برای مداخلات، میزان موثر بودن آنها در محافظت از آمریکا است. در واقع تصمیم گیری بر مبنای یک اعتبار انتزاعی از قدرت جهانی نیست بلکه بر مبنای منافع ملی ملموس است.
راهبرد شروع از خانه و نیمکره رقابت با قدرت های بزرگ را فراموش نمی‌کند بلکه آن را بازتعریف می‌کند. در این بازتعریف، ایالات متحده منابع را به طور موثرتر اختصاص می دهد تا اطمینان یابد رقابت با چین و روسیه در درجه اول و مهم تر در امتداد مناطق حاشیه ای نیمکره غربی مدیریت می‌شود. اولویت دادن به نیمکره، رویکردی واقع بینانه تر و با دوام تری است که گسترش را به حداقل می رساند، از مداخلات پرهزینه در صحنه‌های دور اجتناب می‌کند و قدرت ملی را برای مدت طولانی حفظ می‌کند. به عبارت دیگر رقابت با قدرت های بزرگ را از یک رقابت جهانی بی حد و حصر به یک سلسله اقدامات قابل کنترل در فضاهای منطقه ای که منافع ایالات متحده در خطر است تبدیل می‌کند.
راهبرد شروع ازخانه و نیمکره نشانگر آن است که ایالات متحده در اختصاص منابع در خارج از نیمکره به صورت گزینشی تر و با دقت بیشتر عمل خواهد کرد. دولت ترامپ روشن کرده است همه تعاملات جهانی اش بر مبنای دو اصل: اول منافع آمریکا و محاسبه هزینه و فایده محاسبه می‌شود و نه بر مبنای منافع مشترک با شرکای اروپایی، آسیایی یا خاورمیانه ای.
در راهبرد شروع ازخانه و نیمکره شرکای آمریکا در اروپا، خاورمیانه و آسیا و اقیانوس آرام، باید انتظار داشته باشند که برخی از ضمانت های امنیتی یا اطمینان‌هایی که مدت ها به عنوان یک امر طبیعی به شمار می رفت، دیگر به طور خودکار به اجرا گذاشته نمی‌شوند بلکه با شاخص میزان موثربودن در حفاظت از خانه از نو ارزیابی می‌شوند. چتر ضمانت های امنیتی و دائمی‌که براساس موافقتنامه اتحاد با آمریکا پس از جنگ جهانی دوم و با هدف حفظ وضع موجود وصرف نظر از ارتباط مستقیم به امنیت آمریکا بوجود آمده بود، قطعی به شمار نمی رود. نشانه‌هایی وجود دارد که تائید می‌کند واشنگتن اقداماتی در راستای این راهبرد به اجرا گذاشته است . یک مقام پنتاگون و دیپلمات اروپایی تایید کردند که پنتاگون امسال بودجه ابتکار امنیت بالتیک که سالانه صدها میلیون دلار به لتونی، لیتوانی و استونی برای کمک به ایجاد دفاع و زیرساخت های نظامی خود کمک می‌کند، را قطع خواهد کرد. متحدان ناتو به طور فزاینده ای انتظار دارند که در چند سال آینده بخشی از حدود ۸۰ هزار سرباز آمریکایی مستقر در اروپا خارج شوند.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا