پاکستان می گوید اطلاعات موثق نشان میدهد که هند در پی آن است که این کشور را مورد حمله نظامی قرار دهد. از هم اکنون تبادل آتش میان هند و پاکستان در امتداد خط مرزی کشمیر افزایش یافته است. چند روز پیش بیست و اندی گردشگر در کشمیر تحت اداره هند کشته شدند. هند پاکستان را متهم به دخالت در این رخداد کرده و ظاهرا قصد دارد برای تلافی، جلوی جریان آب در دوشاخه اصلی سند را بگیرد. پاکستان چنین عملی را به معنای اعلام جنگ تلقی کرده است. پاکستان بدون سند خواهد مرد؛ سهل است که جلوگیری از وارد نشدن حتی دو شاخابه از شش شاخابه سند(جهلم، جناپ، سند، راوی، ستلچ، بیاب) به منزله آغاز تکوین آوارگی و نابودی این ملت است. ولی با فرض تکوین جنگی همه جانبه بین این دوکشور که روی هم رفته نزدیک به ۱/۹ میلیارد نفوسند، چه پیامدهایی برای ایران در بر دارد؟: ۱- با فرض تکوینجنگی تمام عیار، ورود پناهندگان چند میلیونی و بلکه ۲۰-۲۵ میلیونی به ایران، حتمی خواهد بود. جمعیت پاکستان بیش از ۲۵۰ میلیون نفر است. کنترل و پوشش مرز ۹۰۰ کیلومتری ایران – پاکستان همین الان هم بدون جنگ، تقریبا ناممکن است، چه رسد به رخداد جنگ بین دو قدرت هسته ای جهان؟! ۲- با افزوده شدن میلیون ها پناهنده پاکستانی به پناهندگان چندین میلیونی افغانستانی، فشار بر زیر ساخت ها (سرپناه، آب، خوراک و بهداشت) و خدمات اجتماعی کمرشکن خواهد شد. ۳- در چنین حالتی چالش های امنیتی بر گرفته از پناهندگان گریزناپذیر است. زیرا بی گمان در میان پناهندگان، عناصر شبه نظامی، مجرمان یا …وارد ایران خواهند شد. ۴- ناپایداری در مرزها باعث تشدید فعالیت گروه های تروریستی، قاچاق مواد مخدر و اسلحه شده و سرریز نا امنی، خشونت و بی ثباتی را به درون کشور خواهد کشاند. ۵- در چنین وضعیتی، دولت ناگزیر است تن به افزایش هزینه های امنیتی-نظامی دهد؛ و این رشد اقتصادی را بیش از پیش تحت تاثیر قرار خواهد داد. ۶- با فرض رخداد جنگ همه جانبه هند-پاکستان، اختلال بازرگانی در هر سه بستر دریا، زمین و هوا طبیعی است. همچنین معلوم است که پروژه های مشترک بین ایران- پاکستان-هند(توسعه چایهار، خط لوله گاز صلح و…) کند و یا تعلیق شده و بلکه به کلی زدوده خواهد شد. ۷- با چنین فرضی، جمهوریاسلامی که دارای مناسبات خوب با هند و پاکستان است، در موقعیت دشوار تصمیم گیری قرار خواهد گرفت. هم چنین چنین جنگی سبب انحراف توجه بین المللی از مسائل ایران، از جمله مذاکرات هسته ای جاری خواهد شد. ۸- به هر روی حضور جمعیت دهها میلیونی افغانستانی، پاکستانی و هندی در ایران، خطر بروز تنش های اجتماعی را به دنبال دارد. به هر روی اگر نه فردا و پس فردا، که بعید نخواهد بود در آینده نزدیک، دو قدرت هسته ای هند و پاکستان درگیر شوند. شبح چنین جنگی با وجود پناهندگان چندین میلیونی افغانستانی، چنان سنگین می نماید، که پیامدهایش نرمتر از درگیری در جنگ هسته ای نخواهد بود.
